Roeipraet 4-2017

R O E I

P R A E T

S E P T E M B E R

2 0 1 7

drinken (met eigen gebakken koekjes). Ik heb van dichtbij mogen mee maken hoe haar leven en werk eruit ziet. Vrijwel alle kerkdiensten (7 x) gedurende de dag heb ik bijgewoond en heb met verwondering gekeken naar de enorme toewijding en betrokkenheid van de 17 zusters. Prachtige zang, enorm veel protocollen en heel veel stiltes. Vooral dat laatste is voor mij niet eenvoudig gebleken. Zoals het niet mogen praten met andere gasten tijdens ons ontbijt en lunch…, geen/nauwelijks /zeer traag internet, alleen muziek tijdens de lunch, zachtjes praten op de gangen, heel vroeg op en tijdig naar bed wanneer je alle diensten wilt bijwonen. Kortom, een totaal ander leven dan ik ken als atheïst.

Maar het was ook zo boeiend om te zien dat de “tuin”-zuster die in de kerk deelneemt aan de dienst een half uur later in een mini-tractor met aanhanger over het terrein tuft en dat Marina bij haar tuin- en keukenwerkzaamheden ook gewoon in burgerkleding loopt. Het was een week van uitersten. Begrijp steeds beter wat haar beweegredenen zijn om zich aan te sluiten bij deze kloosterorde. Heeft me laten voelen dat een mens maar heel weinig nodig heeft. Bezit is niet belangrijk, gezondheid en community des te meer. Maar mis tegelijk ook de nabije vriendschap met Marina binnen mijn vriendenkring. Niet meer samen lachen, koken, eten en genieten van de ondergaande zon. Niet meer langs het strand struinen, roeien, film kijken, discussiëren en met haar frisse blik elkaar scherp houden. Maar ik ga zeker terug naar Klaarland om Marina weer te ontmoeten en samen met de 3 nieuwe Vlaamse vrienden die ik daar in het gastenverblijf heb gemaakt opnieuw af te spreken. Ook onze non-verbale communicatie verliep tijdens het verblijf geweldig! Kortom, genoeg om over na te denken! Josien

27