Roeipraet 4-2017

R O E I

P R A E T

S E P T E M B E R

2 0 1 7

Fausses Pelles – snoeken à la française Robin Sterk (HVG)

Literaire roeiverhalen zijn schaars. Een uitzondering is Over het water van H.M. van den Brink. Gelukkig is er in Frankrijk een prachtig boek verschenen dat daar enigszins aan doet denken. Het is geschreven door oud-toproeier Benoît Decock en heet heel toepasselijk Fausses Pelles (Snoeken). Ene Pierre haalt in 26 korte hoofdstukken herinneringen op aan zijn lange

roeiloopbaan, van onzeker jeugdroeiertje tot internationale topper. Wie redelijk wat Frans op school heeft gehad en het roeien van nabij kent, zal dit werk met plezier lezen en veel herkennen, zoals het moeten sturen bij oudere clubleden, halteren in een koude loods, stinkende roeikleding en martelende trainingen in slecht weer. In Frankrijk is de verhalenbundel ook buiten de roeiwereld niet onopgemerkt gebleven en heeft enkele literaire onderscheidingen in de wacht gesleept. Om een indruk te geven volgt hieronder een fragment dat aansluit bij de titel van het boek. “Je me vois déjà à l’arrivée, brandissant la coupe avec les copains devant une foule en liesse. C’est à ce moment que venu de nulle part, m’arrive un violent coup de poing dans les dents, un peu comme ceux que le gros Totof distribuait à la récré, à la différence près que cette fois l’impact reste collé sur ma figure au point de me faire basculer en arrière. Les pieds coincés dans la barre de pieds, je ne peux pas me dérober face à ce coup qui appuie ensuite sur ma gorge, puis sur mes côtes, à me couper le souffle. Je lutte, mais ce qui pousse est beaucoup trop fort. Contraint à m’allonger, le manche de l’aviron vole au-dessus de mon visage et s’en va derrière moi. C’est une fausse pelle, et une sévère ! Le bateau est freiné. Il s’arrête, presque complètement.”

50