Roeipraet 4-2018

R O E I

P R A E T

S E P T E M B E R

2 0 1 8

en Marius Buiting. Kees en ik woonden in hetzelfde studentenhuis en studeerden beiden geneeskunde, dus de klik was duidelijk. Destijds heb ik ook gecoacht, een mentale training opgezet en bestuurswerk gedaan. Zo was ik voorzitter van Orca in 1986-1987 en ben daarna voorzitter van de Roeibond Midden-Nederland geweest. Een paar keer heb ik nog in een bedrijfsacht geroeid en toen was het over.

Heb je mooie herinneringen aan Orca? Vele natuurlijk, allereerst de vrienden die ik via Orca heb leren kennen en nu nog steeds graag zie. Maar ook de levendige, op vernieuwing gerichte vereniging, die bijvoorbeeld samen met het fysiologie-lab van de medische faculteit wetenschappelijk onderzoek deed naar trainingseffecten. Of al die mooie feesten en de succesvolle wedstrijdcultuur. Maar ook het Merwedekanaal, het hardlooprondje Kanaleneiland, de roemruchte krachttraining

van dr Tan (dat was nog eens spierpijn!), mooie wedstrijden op de Amstel en de Bosbaan, een geweldig bestuursjaar, de nieuwe generatie topsporters die ik zag komen, het steunfonds, Oud-Orca, allerlei reünies en ga zo maar door. Wanneer ben je in 040 beland? En hoe ziet jouw Beatrix-loopbaan eruit?

In 1996 ben ik met mijn gezin van Utrecht naar Eindhoven verhuisd. Ik was toen net begonnen als psychiater bij de GGzE. Blijven wonen in 030 was dus geen optie. Inmiddels wonen we 22 jaar in Eindhoven en zijn onze kinderen het huis uit. In mei 2017 ben ik weer gaan roeien, na een pauze van ruim 30 jaar. De reden is eigenlijk nieuwsgierigheid. Zou ik de “flow” kunnen terugvinden? Het was geweldig om te merken dat ik na al die jaren het skiffen

33