Roeipraet 6-2019

R O E I

P R A E T

D E C E M B E R

2 0 1 9

die ranke bootjes kijken. Een macho fietser die roept dat we harder moeten....en een hardloper die tegen ons probeert te zwoegen......... De bomen die prachtig zijn, of ze nu zonder blad of in volle toorn staan. Tja....hoe ironisch dan ook.......ik kan zelfs soms genieten van het groen dat in het water drijft. De blauwe luchten liefst met enige frisheid waar mijn eigen adem dan als mist helemaal deel van is. De mist die in de lucht hangt.....de mist die uit de punt- jes van mijn longen komt......zelfs de fluweelzachte mist die van mijn shirt ver- dampt...... Het voelen van de natuur. Het verslaan van de dikte van het water. Het water wint altijd.............but I like it. En weet je wat op die vroege ochtenden ook zo mooi is? Tja, mijn gehoor is erg slecht. Maar daarvoor heb ik van die prachtige Bose surround sound speakers met subwoofer en hoge tonen stralers. En ik ga jullie iets verklappen, met spe- ciaal de uitstand voor als een gesprek me niet interesseert. Die uitstand die me in zo’n prachtig bootje als deze laat genieten van de mooiste natuurlijke ruisge- luiden..... Die natuur horen, het water horen, mijn roeimaatjes en mezelf horen zwoegen. De koude druppels voelen. Voelen hoe de vermoeidheid je lichaam in stroomt.....zich ophoopt......... de pijn voelen, de pijn trachten te negeren.... en toch die techniek erin houden......alsmaar automatiseren, alsmaar concentre- ren......het brein dat begint te protesteren......pijn en nadenken, een tegengesteld samenspel dat zich moeilijk laat stroomlijnen. De snelheid ervaren en het genie-

28