Roeipraet 6-2019

R O E I

P R A E T

D E C E M B E R

2 0 1 9

Lange halen, wegzetten, inbuigen, rustig oprijden, tijdig clippen, inpik, trappen en uitpik. Toch blij vooruitzicht, eens zal Ab de elementaire roeidiploma’s wel halen. Rust, rust en alles gaat vanzelf. Dankzij de wijsheid van Ben heb ik uiteindelijk die diploma’s in een keer gehaald! In dit hele proces werd Ben van een instructeur een kameraad, van een kameraad een roeimaatje en van een roeimaatje een vriend. En zo hebben we vele jaren in de dinsdagochtendgroep geroeid. Altijd gezellig, maar ook met aandacht in de boot voor een goede techniek en voor een behoorlijk tempo. En natuurlijk: koffie toe. Gewoon dus roeien in de spirit van Ben! Ben kwam op dinsdag altijd als laatste, even voor negen uur. Hij loste met natuurlijk gezag alle indelingsproblemen op: uit (4+1), (4+1), (2+1) en (2+1) zijn niet alle combinaties onder de zestien conform ieders wensen samen te stellen. Ook schakelde hij leden van die groep wel eens in voor zijn veelomvattende taken als gebouwenbeheerder. Zo hebben we wel eens een stinkende riool opgegraven en na een diagnose van de oorzaak ook een grote boom omgezaagd. Als het platte dak weer eens onder water stond gingen we aan de slag. We zongen dan : ‘hee, hééeee, kom van dat dak af, ‘k waarschuw nie meer, nie nie, nie van dat dak af, dit is de laatste keer’ en dan was het karwei zo geklaard. Als je roeistijl wat afzakte kon je altijd op Ben een beroep doen voor een herhalingsoefening. Ik zei bij zo’n gelegenheid ‘Ben wil je streng zijn’, maar dat kon hij eigenlijk helemaal niet. Op 7 mei jl was de laatste herhaling voor Otto en voor mij. Ik leerde daar een nieuwe kreet: ’rondje langs je buik’. En zo is het, het roeit beter als je dat consequent doet, inmiddels weet ik het zeker. En nog heel lang zal ik, als ik roei (moeten) denken: ‘rondje langs je buik’ en als ik dat

doe denk ik natuurlijk ook telkens weer aan Ben. Ben, je alleen maar bedanken is niet goed genoeg! 30 oktober 2019 Ab Stevels

8