Roeipraet 4-2019

R O E I

P R A E T

S E P T E M B E R

2 0 1 9

populair bij andere coaches. Ze worden als te zwaar aangemerkt. Hoe kijken Anne en Vera zelf terug op het Italiaanse avontuur?

Dat kun je ze beter zelf vragen. Het is natuurlijk een prima ervaring om aan een internationaal toernooi mee te doen. Die ervaring neem je ze nooit meer af en het zal zeker hun enthousiasme voor de roeisport hebben versterkt. Wat ik als posi- tief heb ervaren is de steun en het enthousiasme van de ouders, die ook allemaal waren meegereisd. Voor elke sporter is het belangrijk dat het thuisfront steun geeft bij het bereiken van een doel. Wat kunnen we van Vera en Anne verwachten in de toekomst? Voor Anne en Vera liggen er zeker mogelijkheden om verder te groeien in de roei- sport. Komend jaar zal Vera naar Thêta overstappen, omdat ze dan student aan de TU/e is. Anne gaat komend jaar eindexamen doen. Maar ook voor haar ligt overstappen naar Thêta voor de hand als dat te combineren is met haar school- rooster en haar examenvoorbereiding. Dat laatste zou een obstakel zijn kunnen zijn.

2e achter Spanje in de acht

Kort voor de huldiging

En hoe ziet jouw coachtoekomst eruit? Mijn persoonlijk doel was het 2k-wedstrijdroeien bij Beatrix weer op de kaart te zetten. Dat was een soort meerjarenplan. Sinds een jaar of drie is Beatrix nu weer aanwezig bij de 2k-wedstrijden met een groeiend aantal inschrijvingen per wedstrijd. En de tekst van NLRoei: “Minder prominente clubs zoals ARC, Beatrix, de Eem en Jason leveren ook bemanningsleden van de oranje vloot” geeft ook duidelijk aan dat we weer zichtbaar zijn. Zelf wil ik de druk van het coachen wat gaan verminderen. De laatste maanden waren erg intensief. Soms moest je

29